Γιορτάζουμε, τιμούμε, θυμόμαστε τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου που κυριολεκτικά έδωσε εκείνες τις ημέρες του 1973, σάρκα και οστά στο ταξικό σύνθημα «Εργάτες Αγρότες και Φοιτητές».
Γιατί, Εργάτες, Αγρότες και Φοιτητές ήταν που πλημμύρισαν το Πολυτεχνείο και όλους τους δρόμους γύρω από αυτό φωνάζοντας «Ψωμί Παιδεία Ελευθερία» και «Έξω οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ». Και ήταν χιλιάδες, πολλές χιλιάδες.
Το Πολυτεχνείο του 1973 λοιπόν, δεν είναι «μουσειακή μνήμη».
Είναι φάρος κι έμπνευση για τους αγώνες που έρχονται καθώς τα αντιιμπεριαλιστικά και αντικαπιταλιστικά μηνύματα του 73, είναι πιο επίκαιρα από ποτέ.
Σ’ ένα διεθνές περιβάλλον καθορισμένο από την αγριότερη κατά των λαών επίθεση του Καπιταλισμού, με την τράπουλα να κόβεται ξανά και να μοιράζεται μεταξύ των διαφορετικών ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων, χωρίς ισχυρό αντίπαλο ιδεολογικό δέος, το χρέος των Κομμουνιστών είναι ιστορικά δικαιωμένο και επιβεβλημένο.
Η Κύπρος, κατεχόμενη από τη Νατοϊκή Τουρκία και υπό τις «εγγυήσεις» των επίσης Νατοϊκών κρατών της Ελλάδας και της Βρετανίας, παίζει υποτακτικά και αυτάρεσκα το παιχνίδι των μεγάλων Ευρωνατοϊκών αφεντάδων, παραχωρεί την αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στους Αμερικάνους, φτιάχνοντας επίσης αποκλειστικά για τις ΗΠΑ και άλλες πολεμικές υποδομές με πρόσχημα την δήθεν έρευνα και διάσωση, σπρώχνοντας έτσι την Κύπρο βαθύτερα μέσα στο πολεμικό πεδίο.
Είναι η μέγιστη πρόκληση για το λαό μας και τους νεκρούς του από τις αμερικανό νατοϊκές ραδιουργίες, όταν η Κυβέρνηση της χώρας χαριεντίζεται με τους δυνάστες.
Είναι άλλωστε, χαρακτηριστική η επίμονη προσπάθεια των εθνικιστικών και σοσιαλδημοκρατικών κύκλων, ολάκερου του αστικού πολιτικού συστήματος δηλαδή, να απαλλάξουν τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ από τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της Κυπριακής τραγωδίας σπρώχνοντας τεχνηέντως την «ενοχή» αποκλειστικά στις μαριονέτες τους, δηλαδή στην φασιστική χούντα των Αθηνών.
Εμείς, ως Κομμουνιστική Πρωτοβουλία Κύπρου, πρώτα δηλώνουμε πως θα αντιταχθούμε με όλες μας τις δυνάμεις στη μετατροπή της Κύπρου σε ορμητήριο των Νατοϊκών δυνάμεων και, ταυτόχρονα, αναρωτιόμαστε:
Ποιο άραγε είναι το αντάλλαγμα για όλες αυτές τις παραχωρήσεις;
Η διαφαινόμενη δήθεν «υποχώρηση» της Τουρκίας από τη νέα της θέση για δυο τελείως ξεχωριστά κράτη προς την παλαιότερη με τη διχοτόμηση καλυμμένη από τον μανδύα της ΔΔΟ;
Η ΚΠΚ, παραμένει πιστή στο αγώνα για μία Κύπρο και ένα κράτος, όχι δυο, με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια, μια διεθνή προσωπικότητα, μια Κύπρο ανεξάρτητη, χωρίς εγγυητές και παρουσία ξένων στρατευμάτων.
Μία Κύπρο ανοιχτή σε όλους τους Κυπρίους χωρίς κανέναν απολύτως διαχωρισμό «ζώνης» ή άλλον.
Με Ψωμί Παιδεία Ελευθερία για όλες και όλους, μακριά από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
Το Πολυτεχνείο ζει, ο αγώνας συνεχίζεται!
