Στρατηγική απασχόλησης αλλοδαπών εργαζομένων κομμένη και ραμμένη για τις ανάγκες της εργοδοσίας

Το Yπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε το νέο πλαίσιο στρατηγικής απασχόλησης αλλοδαπών εργαζομένων, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των εργοδοτών αφού τους διασφαλίζει μεγαλύτερο αριθμό φτηνού εργατικού δυναμικού, με όρους και συνθήκες απασχόλησης που απορρυθμίζουν τα υφιστάμενα επίπεδα προστασίας, επηρεάζοντας συνολικά τα συμφέροντα ολόκληρης της εργατικής τάξης της Κύπρου.

Κατ’ απαίτηση της εργοδοτικής πλευράς έχουν αυξηθεί τα επιτρεπόμενα ποσοστά απασχόλησης αλλοδαπών εργαζομένων σε συγκεκριμένους κλάδους όπως η ξενοδοχειακή βιομηχανία, γεωργία, κτηνοτροφία, συνεργεία καθαρισμού, διανομείς φαγητού και δόθηκε το δικαίωμα στον εργοδότη να αποκόπτει 25% των απολαβών των εργαζομένων για κόστος στέγασης, νοουμένου ότι πληρούνται συγκεκριμένα κριτήρια που καθορίζονται στη στρατηγική. Αν δεν εφαρμόζονται αυτά τα κριτήρια, και οι συνθήκες στέγασης βρίσκονται εντός “αποδεκτών επιπέδων”, χωρίς αυτό να ορίζεται, τότε ο εργοδότης δικαιούται να αποκόπτει ποσοστό 10%.  Σε περίπτωση μάλιστα που ο εργοδότης προσφέρει πλήρη διατροφή εντός “αποδεκτών επιπέδων”, μπορεί να αποκόπτει πρόσθετο ποσό μέχρι 15% από τις ακαθάριστες απολαβές του εργαζόμενου. Δηλαδή οι εργοδότες μπορούν να αποκόπτουν μέχρι και 40% από τους ήδη ανεπαρκείς ακαθάριστους μισθούς των αλλοδαπών εργαζομένων, χωρίς μάλιστα να υπάρχει αποτελεσματικός μηχανισμός ελέγχου των συνθηκών στέγασης και διατροφής με τρόπο που θα διασφαλίζεται η αξιοπρεπής τους διαβίωση.

Στη νέα στρατηγική ρυθμίζεται περαιτέρω το δικαίωμα των εργοδοτών να μετακινούν τους εργαζομένους τους σε διαφορετικά υποστατικά της επιχείρησης τους μεταξύ διαφορετικών επαρχιών. Δηλαδή ένας ξενοδόχος θα μπορεί να μετακινεί τους υπαλλήλους του από ένα ξενοδοχείο σε άλλο μεταξύ των επαρχιών, κάτι που δεν ήταν δυνατό προηγουμένως και απορρυθμίζει περαιτέρω τις εργασιακές σχέσεις.

Βασικό αίτημα των συντεχνιών ΣΕΚ-ΠΕΟ-ΔΕΟΚ είναι να διασυνδεθεί η υποχρεωτική τήρηση, από τους εργοδότες, των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, με την άδεια για εργασία αλλοδαπού προσωπικού. Και περαιτέρω, εκεί και όπου δεν υπάρχουν συμφωνημένες συλλογικές συμβάσεις εργασίας (ΣΣΕ), τότε να συμφωνηθούν πρότυπες ΣΣΕ μεταξύ εργοδοτών, συντεχνιών και υπουργείου, κάτι το οποίο ασφαλώς δεν έγινε αποδεκτό από την κυβέρνηση. Το εν λόγω αίτημα των συντεχνιών, αν και φαινομενικά φαίνεται να κινείται στην σωστή κατεύθυνση, αντιμετωπίζει γραφειοκρατικά τη ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Επιδιώκει να επιβάλει την υπογραφή νέων συλλογικών συμβάσεων εργασίας από τα πάνω, μέσω συνδιαλλαγής με την κυβέρνηση και τις εργοδοτικές οργανώσεις στα πλαίσια του «κοινωνικού διαλόγου», και όχι ως αποτέλεσμα της εμπλοκής των άμεσα ενδιαφερόμενων εργαζομένων κάθε κλάδου ή αποτέλεσμα του συλλογικού αγώνα και πάλης των εργαζομένων για καλύτερους όρους και συνθήκες απασχόλησης.

Ως ΚΠΚ παλεύουμε για να ενταχθούν στην οργανωμένη πάλη σε κάθε χώρο δουλειάς όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι, νέοι και γυναίκες οι οποίοι θα οργανώσουν τον αγώνα τους και θα παλέψουν για την ικανοποίηση των αναγκών τους, μακριά από λογικές ταξικής συνεργασίας και «εργατικής ειρήνης». Παλεύουμε για την ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος της Κύπρου σε κατεύθυνση όπου θα συνδέεται ο καθημερινός αγώνας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, της εργατικής τάξης και των σύμμαχων στρωμάτων της με το κύριο πολιτικό ζήτημα, την ανατροπή των αιτιών που γεννούν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.