Μπορεί οι προσδοκίες ενός τμήματος της Τουρκοκυπριακής κοινότητας για ειρήνη να αναπτερώνονται, όμως η εκλογή του Τουφάν Ερχιουρμάν στα κατεχόμενα, πρέπει να ειδωθεί με βάση την αντικειμενική πραγματικότητα. Με ποσοστό περίπου 63% η νίκη του είναι δεδομένη, όπως και η στήριξη του από το κεφάλαιο, από δυνάμεις της δεξιάς αλλά και των εποίκων.
Η εκλογή του σηματοδοτεί για πολλούς προοπτική επανέναρξης συνομιλιών, αλλά αυτές αποτελούν κυρίως διπλωματική εξέλιξη, όχι πολιτική νίκη που να δικαιολογεί εορτασμούς. Ο σοσιαλδημοκράτης Ερχιουρμάν, έχει δηλώσει κατ’ επανάληψη ότι υποστηρίζει την επανέναρξη των συνομιλιών και τη λύση δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας με κυριαρχική ισότητα – με κυρίαρχες δηλαδή πολιτείες. Μια λύση τέτοιας μορφής, βέβαια, στην ουσία της είναι συνομοσπονδία. Μάλιστα είναι σημαντική και η απαίτησή του για καθορισμό συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος, που στοχεύει στην αποφυγή των ατελέσφορων πολυετών διαπραγματεύσεων του παρελθόντος, αναβάθμιση δηλαδή του ψευδοκράτους με τον ένα ή άλλο τρόπο. Ο Ερχιουρμάν επιδιώκει την ένταξη σε ευρωπαϊκές δομές μέσω μιας ομοσπονδιακής λύσης που θα τύχει διαπραγμάτευσης. Αυτή είναι και η ουσιαστική διαφορά με τον Ερσίν Τατάρ, ο οποίος υποστήριζε ανοιχτά τη λύση δύο κρατών και απαιτούσε την αποδοχή τέτοιου πλαισίου για επανέναρξη διαπραγματεύσεων.
Η συντριπτική του νίκη έρχεται μέσα σε ένα κλίμα οικονομικής εξαθλίωσης και της δυσφορίας που βιώνουν οι λαϊκές μάζες στα κατεχόμενα. Η πραγματικότητα είναι ότι η εκλογή Ερχιουρμάν δεν συνιστά θρίαμβο της εργατικής τάξης ούτε της προοπτικής λύσης, με τον ίδιο να δηλώνει στο πρώτο μήνυμα μετά την εκλογή του ότι «η εξωτερική πολιτική θα διεξαχθεί σε στενή διαβούλευση με την Τουρκία» ενισχύοντας προηγούμενη του δήλωση ότι «δεν θα συγκρουστεί ποτέ με την Τουρκία», θέσεις που επιβεβαιώνουν ότι λειτουργεί μέσα στα όρια που θέτει η τουρκική αστική τάξη, η οποία ελέγχει στρατιωτικά και οικονομικά τα κατεχόμενα. Η παρουσία και ψήφος των εποίκων δε, στους οποίους υποσχέθηκε «ευρωπαϊκή υπηκοότητα», υπογραμμίζει τον χαρακτήρα της εκλογικής του νίκης ως αναπαραγωγή των σχέσεων κυριαρχίας, και όχι ρήξης με αυτές.
Η θέση της ΚΠΚ παραμένει σταθερή, ότι το Κυπριακό είναι διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής, αποτέλεσμα ξένων ΝΑΤΟϊκών επεμβάσεων που αξιοποίησαν τον εθνικισμό και τον σωβινισμό για να διαμελίσουν το νησί. Η οποιαδήποτε αλλαγή σε πρόσωπα ή ύφος στην τουρκοκυπριακή ηγεσία δεν τροποποιεί την κατοχή, τη δομή εξάρτησης ούτε το ρόλο της Τουρκίας ως δύναμης κατοχής. Η πολιτική του Ερχιουρμάν είναι «σοσιαλδημοκρατική», δεν έρχεται σε σύγκρουση με αυτή την πραγματικότητα, αλλά την αναπαράγει με πιο ήπια ρητορική και άλλη τακτική. Χρέος της εργατικής τάξης σε ολόκληρο το νησί να οργανωθεί και να μετουσιώσει την απαίτηση για ειρήνη μέσα από τη δική της πάλη, μακριά από ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και εύθραυστες συμφωνίες, ενάντια στην κατοχή και την εκμετάλλευση. Σε αυτή τη κατεύθυνση θα δώσει όλες της τις δυνάμεις η ΚΠΚ.
Κομμουνιστική Πρωτοβουλία Κύπρου
20/10/2025
