Η κυβέρνηση τις τελευταίες μέρες επέβαλε μια σειρά νέων μέτρων όπου στόχος είναι δήθεν η άμβλυνση του προβλήματος των προσφυγικών ροών. Αφού στήριξε τους Ιμπεριαλιστικούς πολέμους στην περιοχή που δημιούργησαν εκατομμύρια πρόσφυγες, στη συνέχεια παρουσίασε τους κατατρεγμένους είτε ως δημογραφικό πρόβλημα είτε ως κόστος. Γνωρίζει πολύ καλά όμως, ότι δεν υπάρχει λύση στο ζήτημα των «προσφυγικών ροών» ενόσω υπάρχουν ακόμη οι πόλεμοι.
Μεταξύ άλλων, η κυβέρνηση αποφάσισε αναβολή εξέτασης των αιτήσεων ασύλου Σύρων και την αποκοπή του επιδόματος στέγασης, καθιστώντας ως μόνη πραγματική επιλογή την παραμονή των Σύρων αιτητών ασύλου στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα επονομαζόμενα κέντρα «φιλοξενίας» Πουρνάρα και Κοφίνου. Αυτά τα μέτρα θα έχουν μόνο αποτέλεσμα να στοιβαχτούν περισσότερες αιτήσεις ασύλου και να προκληθεί μεγάλη αναστάτωση εντός των κέντρων «φιλοξενίας» και τις τοπικές κοινωνίες λόγω του υπερπληθυσμού και εκ των πραγμάτων θα επιδεινώσουν τις ήδη άθλιες συνθήκες διαβίωσης που υφίστανται. Μάλιστα ως ένα επιπρόσθετο μέτρο για αντιμετώπιση των αυξημένων ροών από τον Λίβανο, από χθες το κυπριακό λιμενικό και η Εθνική Φρουρά ανακόπτουν και επαναπροωθούν πλοιάρια στα ανοικτά της Κύπρου, κατά παράβαση των διεθνών υποχρεώσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν είναι τυχαίο που ο ίδιος ο υπουργός Εσωτερικών Κωνσταντίνος Ιωάννου επέλεξε να μην απαντήσει, με το πρόσχημα ότι είναι δήθεν «επιχειρησιακό θέμα».
Η αυτοαποκαλούμενη φιλελεύθερη κυβέρνηση της Κύπρου, όπως και οι υπόλοιπες όμοιες της κυβερνήσεις στην Ε.Ε. συμβαδίζουν απόλυτα με την ακροδεξιά και τις φασιστικές δυνάμεις, η οποίες είναι εξάλλου δημιούργημα και μακρύ χέρι του καπιταλισμού. Όλοι μαζί συμφωνούν στρατηγικά στις απάνθρωπες προσφυγικές πολιτικές, ενώ διαφωνούν στις λεπτομέρειες. Αμφότεροι οι φιλελεύθεροι, όπως και οι σοσιαλδημοκράτες, μαζί με την ακροδεξιά στήριξαν τη γενοκτονική επίθεση του κράτους του Ισραήλ στη Γάζα και τις επιθέσεις του σε Συρία και Λίβανο. Ήταν αυτές οι επιθέσεις, οι οποίες γίνονται με τις ευλογίες της Ε.Ε., που αποσταθεροποίησαν την περιοχή και οδήγησαν στην ραγδαία αύξηση των προσφυγικών ροών από τον Λίβανο.
Ενώ το Ισραήλ με την στήριξη του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., συνεχίζει να είναι μόνιμος παράγοντας αποσταθεροποίησης σε όλη την περιοχή, η τελευταία αναμένεται να υιοθετήσει το νέο σύμφωνο για το άσυλο και την μετανάστευση το οποίο όχι μόνο δεν ανατρέπει την αρχή του Δουβλίνου, ότι η μόνη αρμόδια χώρα εξέτασης των αιτήσεων ασύλου είναι η πρώτη χώρα υποδοχής, στοιβάζοντας ουσιαστικά ανθρώπους, αλλά και δίνει σαφή κατεύθυνση προς την αντιμετώπιση με όρους καταστολής και στρατιωτικοποίησης του προσφυγικού μέσω τρίτων κρατών όπως η Λιβύη και η Αίγυπτος. Οι προσπάθειες της κυπριακής κυβέρνησης και της Ε.Ε. για να μην επιτρέπει ο Λίβανος σε πρόσφυγες να ξεφύγουν από τη χώρα εντάσσεται στα πλαίσια αυτής της οικονομικής ενίσχυσης τρίτων κρατών με αντάλλαγμα την επαναθυματοποίηση των προσφύγων. Μόλις πρόσφατα υπήρξε περιστατικό όπου οι λιβυκές αρχές άνοιξαν πυρ κατά βάρκας διασωστών.
Η συνέχιση της μεταναστευτικής και προσφυγικής πολιτικής της Ε.Ε. που πρώτα αποσταθεροποίησε την περιοχή και μετά μετέτρεψε την Μεσόγειο σε ένα υδάτινο νεκροταφείο ανθρώπων που έψαχναν ένα καλύτερο αύριο αποκαλύπτει την υποκρισία των δήθεν ευρωπαϊκών αξιών και αρχών. Για άλλη μια φορά πέφτουν οι μάσκες και αποκαλύπτεται πως μπροστά στα αδιέξοδα του Ιμπεριαλισμού, η Ε.Ε. και οι υποστηρικτές της, από τους φιλελεύθερους μέχρι τους σοσιαλδημοκράτες χέρι-χέρι με την ακροδεξιά στέκονται απέναντι στην εργατική τάξη.
Σε αντίθεση με τους υποκριτές σε Κύπρο και Βρυξέλλες που διακηρύσσουν ανθρωπισμό ενώ υιοθετούν πολιτικές κατά των προσφύγων, η Κομμουνιστική Πρωτοβουλία Κύπρου στέκεται στο πλάι των λαών και των προσφύγων όπως απορρέει από το διεθνιστικό της καθήκον.
Η ΚΠΚ είναι σταθερά ενάντια στην προσφυγιά, επειδή είναι ενάντια στις Iμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Ενάντια σε αυτό το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που δημιουργεί πολέμους και πρόσφυγες, ενώ ταυτόχρονα αναπαράγει τον ρατσισμό και αποτελεί εύφορο έδαφος για την άνοδο του φασισμού.
